Het is 2005. Na een verblijf van 3 maanden in het Groningse brandwondencentrum en 3 maanden in het revalidatiecentrum mocht ik naar huis. Maar toen was ik er nog niet. Fysio- en ergotherapie in mijn woonplaats Heerenveen volgde en 3 keer per week ging ik naar het ziekenhuis van Tjongerschans. Ik had onder andere drukkleding, pijn en jeuk. Gelukkig werd ik gewezen op manuele lymfedrainage.
Door het drie maal per week oprekken van de pezen én de oedeemvorming na de operatie had ik vreselijke pijn in mijn handen.
Het bedekken met drukkleding, wat de pijnsensatie verminderde, mocht niet meer tijdens het herstel van die operatie. Ik heb dit toen besproken met mijn fysiotherapeut en die verwees naar een collega van hem: Tine Steenbeek. Zij is gespecialiseerd in manuele lymfedrainage en kinesiotaping. Zij doet tevens littekenmassage bij borstamputaties.
“Ik ben dankbaar voor alle goede zorg die ik mocht ontvangen.”
Met Tine Steenbeek heb ik mijn klachten besproken: verkleefde spieren, oedeemvorming, jeukend littekenweefsel en jeukende donorhuid. Ook vertelde ik haar over de geplande operatie aan mijn linkerhand. Tegelijkertijd zou het litteken op mijn onderarm en mijn rechter bovenarm worden verkleind. Tine heeft toen drie weken voor de operatie deze delen met kinesio-taping getapet. Dat was een heerlijk gevoel: geen jeuk meer en met de dag voelde ik mijn littekens soepeler worden.
De dag na de operatie heeft Tine me gelijk weer manuele lymfedrainage gegeven. Dit duurde ongeveer 45 minuten. In die tijd moest ik wel twee keer naar de wc! ‘Het stroomde goed’ volgens Tine. Twee dagen later gaf ze me weer een behandeling en twee dagen daarna opnieuw. Toen ging ik terug voor controle naar mijn arts die de operatie had uitgevoerd. De wonden herstelden zeer voorspoedig. Bijkomend voordeel was dat ik weinig pijn had bij de littekens en de hechtingen.
Een week later mochten de hechtingen eruit. In die week heb ik nog 3 keer manuele lymfedrainage gehad. De plastisch chirurg, Dr. Jongen, was aanwezig toen de hechtingen werden verwijderd. Zij constateerde dat mijn wonden mooi waren hersteld; het litteken was mooi glad. Ze zei toen dat er nog wel meer littekenweefsel weggehaald kon worden van mijn onderarm. Ik vertelde haar over mijn ervaringen met de kinesiotaping en de manuele lymfedrainage.
Bij iedere daarop volgende operatie om de littekens te verkleinen kreeg ik vooraf kinesio-taping en achteraf manuele lymfedrainage.
De te verkleinen littekens waren door de kinesio-taping soepeler en losser van de onderliggende weefsels. Hierdoor konden ze gemakkelijker worden weggesneden en kon de goede huid oprekken.
Door de geplande manuele lymfedrainage, na de operatie, kon de chirurg meer littekenweefsel weghalen en de huid flink op spanning zetten, want het oedeemvocht
zou toch spoedig worden afgevoerd waardoor de spanning op de hechtingen snel zou verminderen.
Dit proces doorliep ik voor en na de operaties voor littekenverkleining aan mijn rug, bovenbenen, armen, schouders, oksels en handen. Mijn gezonde huid rekte gelukkig goed mee. Dankzij de therapieën heeft de chirurg heel veel extra littekenhuid kunnen verwijderen in minder operaties.
Mijn goede ervaringen wil ik graag met lotgenoten delen. Het heeft me zoveel gebracht en verloste me van de oedeempijn; ik heb wat afgejankt! Mijn ervaringen zijn:

• door de kinesio-taping, voor de operatie, geen jeuk en soepeler littekens.
• door de manuele lymfedrainage, voor mij een nog positievere ervaring, voelde ik me na een operatie veel fitter.

Na een behandeling moest ik wel veel en vaak na het toilet. Maar de pijn was stukken minder, ook al had ik ongeveer 80 hechtingen. Uiteindelijk is het litteken mooi glad en strak getrokken!

door Irma Visser