Veronica’s veerkracht
Veronica liep als kind brandwonden op. Ze is nu 35 jaar, heeft twee kinderen van 13 en 9 jaar. Twee jaar geleden is ze gescheiden. Ze kijkt samen met ons terug op haar leven, de rol die de brand daarbij…
Dolf: ‘Een snelle NF-diagnose is van levensbelang’
Elf jaar geleden kreeg Dolf van den Berg myelofibrose (bloedkanker), een zeldzame aandoening van het beenmerg. Alleen met een risicovolle stamceltransplantatie was er kans op genezing. Vlak voor zijn opname werd hij heel erg ziek. De artsen stonden voor een…
‘Wij dachten van elkaar dat wij het niet overleefd hadden’
‘‘Jurgen, mijn man, en ik keken elkaar aan. Dat kan toch niet waar zijn? Op de NF-dag ontmoetten we namelijk Kim. Daar bleek dat Kim tegelijk met mij in het ziekenhuis had gelegen, ook met NF. Niet dat we elkaar…
Ik moest echt weer leren van mezelf te houden
Anne Jan, 46 jaar en gescheiden, woont in het midden van het land. Hij heeft een zoontje van acht waar hij graag mee samen is en die de helft van de tijd bij hem woont.Hij is sociaal agogisch ondernemer op…
Na 62 jaar vond ik de hulp waar ik naar op zoek was
Corrie is 63 jaar en woont nog steeds op de plek waar haar leven ooit begon: in Ulicoten. Ze is
getrouwd en heeft twee kinderen. De brandwonden die ze in haar eerste levensjaar opliep aan haar voet, bepaalden een groot deel van haar leven. Tot een jaar geleden had ze echter nog nooit contact gehad met iemand uit de brandwondenzorg. Gelukkig vond ze daar ‘eindelijk’ de hulp waar ze al zo lang naar zocht.
Ik tel tot vijf en dan . . . . . gaan, stappen maken, eropaf!
Dertig jaar geleden werd Hawras geboren in het Noorden van Irak. Hij is van Koerdische afkomst en de oudste van vier kinderen. Toen hij twee jaar was, kreeg hij een ongeluk waardoor hij ernstige brandwonden opliep. Een groot deel van zijn gezicht werd aangedaan. Samen met zijn vader
vluchtte hij kort daarna naar Nederland. Nu ruim 25 jaar later tekent Alianke van de Wal zijn verhaal op.
Gladdere littekens door microneedling
Ik ben Marike van Dongen. Ik ben 12 jaar oud en woon in Olst. Toen ik 10 jaar was, kreeg ik brandwonden, doordat er kokend water over mijn schoot was gevallen. Het grootste deel van de wonden genas vanzelf, maar op twee plekken heb ik een transplantatie gehad. De transplantatieplekken waren rood en best wel dik, bobbelig en zichtbaar. Ik wilde dat ze er beter uit gingen zien en ook dat ze minder gingen jeuken. Daarom vond ik microneedling een goede oplossing.
‘Er wordt ingehaakt op het positieve, dat merk je aan alles. Dat inspireert mij.’
Elk jaar springen leerlingen van de Vrije School tijdens het Sint Jansfeest* over een kuil met een laag vuur met hete kolen. Het gaat altijd goed, behalve die ene keer, op vrijdag 24 juni, nu drie jaar geleden. Feline, de dochter van Adriënne van Zetten, viel in de hete as en raakte tweede- en derdegraads verbrand. Een reis door de brandwondenzorg in ons land volgde. Een reis die er uiteindelijk toe leidde dat Adriënne als vrijwilliger lid werd van de ‘begeleidingscommissie lotgenotencontact’. Tijdens een video-interview kijkt zij terug op een heftige periode.
Yvonne Haartsen vertelt over haarzelf en haar ervaring met de online Brandwondenweek
Afgelopen jaar zou ik voor de tweede keer aanwezig zijn bij de Brandwondendag. Ik heb sinds 2018 aan een aantal activiteiten deelgenomen en hoopte dit jaar wat meer bekende gezichten te zien. Helaas moest ook de Vereniging van Mensen met Brandwonden en NF dit jaar haar activiteiten online aanbieden. Dit heeft genoeg nadelen, maar ook voordelen; in plaats van één intensieve Brandwondendag kwam er een hele Brandwondenweek! Inmiddels heb ik vier keer een zoom-sessie bijgewoond: de opening van de Brandwonden- week, de portretschilderactiviteit, de gespreksgroep en afgelopen voorjaar nog de Scarchallengereünie.
Brenda: arts en ervaringsdeskundige
Onze vereniging kent gelukkig veel vrijwilligers. Brenda Kazemier is er een van. Brenda is arts en ervaringsdeskundige als het gaat om brandwonden. Als kind liep zij brandwonden op en moest ze vele operaties ondergaan. Nu voert ze zelf operaties uit en daarnaast helpt ze de Vereniging van Mensen met Brandwonden af en toe als het om medische zaken gaat. Zoals recentelijk met de ontwikkeling van de multidisciplinaire zorgrichtlijn ‘Zorg voor patiënten met brandwonden’. Daarbij heeft zij als arts en ervaringsdeskundige een heel eigen inbreng. Hieronder volgt haar persoonlijke verhaal.