Ervaringsverhalen

Het verhaal van Theo, NWDI in je gezicht

    Op 7 september 2014 stond Theo op. Hij voelde zich ziek en had ‘iets raars’ aan zijn oog. Diezelfde dag werd hij geopereerd en werd het rechterdeel van zijn gezicht verwijderd om de ‘vleesetende NWDI-infectie’ te stoppen. Daarna volgden er…

    Lees meer

    Veronica’s veerkracht

      Veronica liep als kind brandwonden op. Ze is nu 35 jaar, heeft twee kinderen van 13 en 9 jaar. Twee jaar geleden is ze gescheiden. Ze kijkt samen met ons terug op haar leven, de rol die de brand daarbij…

      Lees meer

      Na 62 jaar vond ik de hulp waar ik naar op zoek was

        Corrie is 63 jaar en woont nog steeds op de plek waar haar leven ooit begon: in Ulicoten. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen. De brandwonden die ze in haar eerste levensjaar opliep aan haar voet, bepaalden een groot deel van haar leven. Tot een jaar geleden had ze echter nog nooit contact gehad met iemand uit de brandwondenzorg. Gelukkig vond ze daar ‘eindelijk’ de hulp waar ze al zo lang naar zocht.
        Lees meer

        Ik tel tot vijf en dan . . . . . gaan, stappen maken, eropaf!

          Dertig jaar geleden werd Hawras geboren in het Noorden van Irak. Hij is van Koer­dische afkomst en de oudste van vier kinderen. Toen hij twee jaar was, kreeg hij een ongeluk waardoor hij ernstige brandwonden opliep. Een groot deel van zijn gezicht werd aangedaan. Samen met zijn vader vluchtte hij kort daarna naar Nederland. Nu ruim 25 jaar later tekent Alianke van de Wal zijn verhaal op.
          Lees meer

          Gladdere littekens door microneedling

            Ik ben Marike van Dongen. Ik ben 12 jaar oud en woon in Olst. Toen ik 10 jaar was, kreeg ik brandwonden, doordat er kokend water over mijn schoot was gevallen. Het grootste deel van de wonden genas vanzelf, maar op twee plekken heb ik een transplantatie gehad. De transplantatieplekken waren rood en best wel dik, bobbelig en zichtbaar. Ik wilde dat ze er beter uit gingen zien en ook dat ze minder gingen jeuken. Daarom vond ik microneedling een goede oplossing.
            Lees meer

            ‘Er wordt ingehaakt op het positieve, dat merk je aan alles. Dat inspireert mij.’

              Elk jaar springen leerlingen van de Vrije School tijdens het Sint Jansfeest* over een kuil met een laag vuur met hete kolen. Het gaat altijd goed, behalve die ene keer, op vrijdag 24 juni, nu drie jaar geleden. Feline, de dochter van Adriënne van Zetten, viel in de hete as en raakte tweede- en derdegraads verbrand. Een reis door de brandwondenzorg in ons land volgde. Een reis die er uiteindelijk toe leidde dat Adriënne als vrijwilliger lid werd van de ‘begeleidingscommissie lotgenotencontact’. Tijdens een video-interview kijkt zij terug op een heftige periode.
              Lees meer

              Yvonne Haartsen vertelt over haarzelf en haar ervaring met de online Brandwondenweek

                Afgelopen jaar zou ik voor de tweede keer aanwezig zijn bij de Brandwondendag. Ik heb sinds 2018 aan een aantal activiteiten deelgenomen en hoopte dit jaar wat meer bekende gezichten te zien. Helaas moest ook de Vereniging van Mensen met Brand­wonden en NF dit jaar haar activiteiten online aanbieden. Dit heeft genoeg nadelen, maar ook voordelen; in plaats van één intensieve Brandwondendag kwam er een hele Brandwondenweek! Inmiddels heb ik vier keer een zoom-sessie bijgewoond: de opening van de Brandwonden- week, de portretschilderactiviteit, de gespreksgroep en afgelopen voorjaar nog de Scarchallengereünie.
                Lees meer
                Back To Top